Πότε κάποιος κάνει ψυχοθεραπεία;
- Ψυχοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει κάποιος που υποφέρει από ένα σύμπτωμα ή πάσχει από συστηματικές ψυχικές διαταραχές.
2.Ψυχοθεραπεία επίσης ,μπορεί να ξεκινήσει κάθε άτομο που ενδιαφέρεται να διευρύνει τη συναισθηματική του ωριμότητα, να δει και να απελευθερώσει τα «μπλοκαρισμένα» του κομμάτια χωρίς απαραίτητα να εμφανίζει συστηματικά ψυχικά συμπτώματα
- Είναι γνωστό ότι σχεδόν σε όλες τις ψυχολογικές διαταραχές προτείνεται πλέον και κάποιας μορφής ψυχοθεραπεία.
- Αυτή μπορεί να χορηγηθεί ανεξάρτητα με το αν το άτομο θα λάβει φαρμακευτική αγωγή.
- Ο θεραπευόμενος αποτελεί μία αδιαίρετη βιοψυχοκοινωνική οντότητα
- Η γνώμη μου συντάσσεται μετην ανησυχία πολλών θεραπευτών ότι ο Διαχωρισμός θεραπευτών σε ψυχιάτρους που δίνουν μόνο φάρμακα και σε εκείνους που κάνουν μόνο ψυχοθεραπεία μπορεί να αποβεί σε βάρος της διαχείρισης του προβλήματος του ασθενή.
- Η μελέτη των δυσκολιών και των δύσκαμπτων συμπεριφορών δημιουργεί τελικά οφέλη με αποτέλεσμα την λεγόμενη “μετατραυματική ανάπτυξη”.
Η ατομική ψυχοθεραπεία που προτείνω, μπορεί να αξιοποιηθεί στα εξής:
- στις κρίσεις πανικού, διαταραχή πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία
- στις φοβίες, στις αγχώδεις συνδρομές και στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
- στην κατάθλιψη
- στην ψυχογενή βουλιμία, ανορεξία
- στις ψυχώσεις
- στις ψυχοσωματικές παθήσεις
- στις σεξουαλικές δυσλειτουργίες
- στις εξαρτήσεις, αλκοολισμό
- στις διαταραχές προσωπικότητας
- σε προβλήματα ζεύγους
Ο στόχος είναι μέσα από τη σχέση με τον ψυχοθεραπευτή να γίνει μία:
- ουσιώδης ψυχολογική υποστήριξη και ενδυνάμωση
- ανακούφιση από τα συμπτώματα ή τα προβλήματα για τα οποία αρχικά ο ασθενής ζητά θεραπεία
- αναγνώριση και θετική διαχείριση των συναισθημάτων
- αναγνώριση των μηχανισμών επανάληψης αυτών που προσπαθούμε μια ζωή να αποφύγουμε και δεν τα καταφέρνουμε.Αυτό που μένει άλυτο αυτό και επαναλαμβάνεται σαν σύμπτωμα και συμπεριφορά.
- ανάπτυξη ικανοτήτων προσωπικής κυριαρχίας και αυτοεκτίμησης
- ανακατασκευή των παθογόνων και δυσλειτουργικών του αντιλήψεων
- ανάλυση, στον βαθμό που χρειάζεται, των ψυχικών του συγκρούσεων και της ψυχικής του ιστορίας
- αναπροσανατολισμός σε θέματα ζωής και αλλαγές στη δύσκαμπτη στάση στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Η ψυχοθεραπεία και από βιολογική άποψη έχει μετρήσιμες θετικές επιδράσεις στον εγκέφαλο.
Έτσι στις φοβίες ενδέχεται να μειώσει τις υπεραυξημένες μεταβολικές δραστηριότητες στις μεταιχμιακές περιοχές του εγκεφάλου, στον ιδεοψυχαναγκασμό μπορεί να μειώσει την υπεραυξημένη μεταβολική δραστηριότητα στον κερκοφόρο λοβό του εγκεφάλου κ.λπ.
Το να επισκεφθεί κάποιος έναν ψυχίατρο – ψυχοθεραπευτή δεν αποτελεί αδυναμία, αλλά αντίθετα εκφράζει την τόλμη του ατόμου να μιλήσει για τις ψυχικές του επιβαρύνσεις.
Ο θεραπευτής σε καμία περίπτωση δεν είναι ένας θαυματοποιός που ξέρει τα κόλπα για την ευτυχία.
Η έκθεση σε λέξεις ,νοήματα και συνειρμούς εμπλουτίζει τη ψυχική αλλά και νοητική κατάσταση του ανθρώπου. Αυτό έμμεσα τροποποιεί τις δυσλειτουργικές συμπεριφορές.
Η ψυχοθεραπεία που προτείνουμε είναι η ατομική, βραχεία και μακρά. Ησχέση με τον ψυχοθεραπευτή κάποια στιγμή τερματίζεται. Η ψυχοθεραπευτική όμως διεργασία που έχει αποκομισθεί διαρκεί για πάντα.
Η βραχεία ψυχοθεραπεία είναι καλό να περιλαμβάνει μια συμφωνία 12 – 20 εβδομαδιαίων συνεδριών ενώ η μακρά ψυχοθεραπεία είναι συνήθως ανοικτού τέλους.
Σε πολλές περιπτώσεις (π.χ. ψυχώσεις) γίνεται υποστηρικτική ψυχοθεραπεία η οποία σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή διαμορφώνει όλη την ψυχοκοινωνική υποστήριξη και τη βελτίωση των ενδοοικογενειακών σχέσεων.
Η ψυχοθεραπεία
- Σκοπεύει στο γνωρίσει κάποιος και να λύνει τα ψυχικά του θέματα.
- Δεν είναι κάτι που επιβάλλεται, αλλά μια συνεργασία που επιλέγει κάποιος.
- Πολλοί την αποφεύγουν ή δεν την κατανοούν λέγοντας, «κουβέντα κάνω και με τους φίλους μου, τι την χρειάζομαι;»
- Η απόφαση για ψυχοθεραπεία δεν είναι πολυτέλεια αλλά κρύβει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα του ατόμου στο να αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά του ζητήματα.
- Η ψυχοθεραπεία είναι ο ασφαλής χώρος όπου μπορούν να ανιχνευθούν απαγορευμένα συναισθήματα, εμπειρίες, δυσκολίες στις σχέσεις των ανθρώπων και να ενθαρρυνθεί για ανάπτυξη η προσωπικότητα.
- Αναζητά το νόημα που θα ενοποιήσει τα σκόρπια κομμάτια του εαυτού μέσα στην καθημερινότητα και τις σχέσεις.
- Κατά τη γνώμη μου είναι λάθος να ασκείται σαν ένα σύνολο συνταγών, συμβουλών και παροτρύνσεων για το τι πρέπει να γίνει. Θα πρέπει να αποσκοπεί σε μια αποκωδικοποίηση των μη συνειδητών και εσωτερικών επιθυμιών και συναισθημάτων.
- Είναι ο χώρος που αναζητούνται οι παραλυτικές καθηλώσεις του ατόμου ώστε να κατορθώσει να αναλάβει τη προσωπική του πορεία στη ζωή και να μη νιώθει φυλακισμένος στον ίδιο του τον εαυτό.