Θα αναφερθούμε στο ψυχωσικό επεισόδιο ως μία ξεχωριστή κατάσταση, άσχετα αν μετά από καιρό ενδέχεται να γίνει μέρος μιας χρόνιας ψυχωσικής ασθένειας.
Συνήθως εμφανίζεται απότομα, συχνά μετά από κάποιον στρεσσογόνο παράγοντα.
Μπορεί να συνυπάρχει μια προνοσηρή προσωπικότητα μπορεί και όχι.
Συχνές είναι οι ακουστικές και οι οπτικές ψευδαισθήσεις, οι αιφνίδιες εξωπραγματικές σκέψεις, η ασυναρτησία και η αποδιοργανωμένη συμπεριφορά.
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι έντονα και να τρομάζουν το περιβάλλον του ασθενή.
Η πρόγνωσή του συνήθως είναι καλή.
Η διάρκειά του δεν ξεπερνά συνήθως τον μήνα έως δύο μήνες, αλλιώς μεταπίπτει σε χρόνια ψύχωση.
Η απόκτηση εναισθησίας, η συνειδητοποίηση του νοσηρού δηλαδή, συνήθως υπάρχει και διευκολύνει τη θεραπεία.
Δεν είναι σπάνιο μετά την ύφεση, όταν το άτομο συνειδητοποιεί τι του συνέβη να κάνει έναρξη ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.
Θεραπεία οξέος ψυχωσικού επεισοδίου:
Απαραίτητα είναι:
- Η φαρμακοθεραπεία να είναι προσαρμοσμένη στον οξύ χαρακτήρα του επεισοδίου.
- Σύγχρονα αντιψυχωτικά με ηρεμιστικά έχουν άμεση δράση.
- Σε περίπτωση κατάθλιψης μετά την αποδρομή, χρήσιμα τα αντικαταθλιπτικά σε μικρή δόση συνήθως.
- Η ψυχιατρική παρακολούθηση που χρειάζεται να γίνεται για μήνες ώστε να ελεγχθεί η πιθανή παράταση της ψύχωσης και
- Η ατομική ψυχοθεραπεία, απαραίτητη και υποστηρικτική κυρίως στην πρώτη φάση, μαζί με ψυχοδυναμικά χαρακτηριστικά και ανάλυση στην επόμενη φάση.