Η υποχονδρίαση είναι όρος που παλιά χρησιμοποιείτο συχνότερα. Σήμερα πολλοί την αντιμετωπίζουν ως σύμπτωμα που υπάρχει στις αγχώδεις διαταραχές και στην κατάθλιψη.
Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η επίμονη ενασχόληση του ατόμου με την πιθανότητα αν έχει ή όχι κάποια σωματική νόσο. Συνηθισμένες αισθήσεις καθώς και μικρολεπτομέρειες στην εμφάνιση, ερμηνεύονται από τον ασθενή ως σοβαρές πιθανότητες νόσου.
Ο ασθενής νιώθει δυσφορία έως πανικό και συνήθως εστιάζει την ενασχόλησή του σε ένα ή δύο όργανα του σώματος από τα οποία πιστεύει ότι ίσως νοσεί.
Πολύ συχνά συνυπάρχουν άγχος και κατάθλιψη.
Οι ασθενείς αυτοί επισκέπτονται συχνά εξωτερικά ιατρεία διαφόρων ειδικοτήτων και συνήθως δυσκολεύονται να δεχθούν να επισκεφθούν ψυχίατρο.
Σε ψυχοδυναμικό επίπεδο είναι πολύ κοντά με τη Νοσοφοβία.
Θεραπεία
Είναι μεγάλο λάθος να λες σε έναν άνθρωπο που υποφέρει ότι δεν έχει τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι όντως κάτι ψυχικό έχει και μαζί του πρέπει να το θεραπεύσουμε.
Χρειάζεται να αναπτυχθεί μια σχέση εμπιστοσύνης με τον ψυχίατρο.
Είναι σημαντικό να ασχοληθούμε με τα σωματικά του ενοχλήματα, να διερευνήσουμε από κοινού τους φόβους του και να απαντήσουμε στις ιατρικές του απορίες.
Τότε μπορούμε να υποδείξουμε μια άλλη ανάγνωση των συμπτωμάτων του, να συμφωνήσουμε ότι υποφέρει αλλά να δούμε τον λόγο ύπαρξης και τη σημασία των συμπτωμάτων ώστε να τα επιλύσουμε.
Ενδέχεται να γίνει χρήση αντικαταθλιπτικών όταν πληρούνται κάποια κριτήρια.